Bez tytułu

Zostańmy materialistami, teraz. Bądźmy przekonani, że nam wolno śmiać się z innych, ale innym nie wolno śmiać się z nas samych. Przecież inni mają wady, nie są prawdziwi w tym, co robią. Ale my - owszem. Od razu widać, że to, co inni uważają za sluszne jest wręcz śmieszne. Bądźmy poważni. W dobrym guście. Wszystko, co mogloby zepsuć nasz image powinno wylądować za oknem, nie sprawdzając przed wyrzuceniem czy ktoś pod nim przechodzi. Najpierw porwijmy wszystkie zdjęcia, na których wyszliśmy "nie tak", bo jeszcze je ktoś zobaczy (oj tak, z chęcią! :] ) Koniecznie trzeba pamiętać o tym, by nie śmiać się z calej duszy - dopuszczalny jest tylko kulturalny chichot, nie rzucający się w uszy. Wytyczajmy granice, szufladkujmy. W końcu wszędzie musi panować porządek, wszyściutko musi mieć wytlumaczenie. Nie poddawajmy się chwilowemu szaleństwu - nigdy w życiu! O buncie też nie może być mowy. Nie wybaczajmy. I na zakończenie, jeszcze raz: powaga, porządek, opanowanie, "dla zasady".

Hmmm...Jednak wolę czasami pożalować, że zachowam się dziwnie, zrobię coś glupiego i nieprzemyślanego...

Życie

A 'czlowiek' wcale nie brzmi dumnie.

"Nie żaluj, że nie spelnily się Twoje marzenia; pożalowania jest godnym tylko ten, kto nigdy nie marzyl"...Czasami zazdroszczę tego "niemarzenia".