Bez tytułu

widzisz przeciętną twarz, włosy czesane wiatrem, ręce chudsze niż być powinny, wszystko owinięte wokół parasola. cóż może cię obchodzić, że cały dzień opiekowałam się dziadkiem, którego karmi się przez rurkę i przewija jak zbudowane z samych kości duże dziecko. ... że byłam jego ukochaną wnusią a dopiero po dwóch latach przełamałam barierę dzielącą mnie od tego wysuszonego człowieka, który nie żyje, choć nie umarł.

patrzę na ciebie. obchodzi mnie wnętrze, którego mogę się domyślać, a którego nie poznam...?

gdyby usunąć z mojej głowy myśli zbędne to co właściwie by w niej zostało? :>

szczytem marzeń są cztery ściany dla mnie i dla kogoś, kto staje się moją małą rodzinką. zasnął dzisiaj, zmęczony po pracy, leżąc obok mnie, z głową na moim brzuchu. delikatnie głaskałam go po głowie, po twarzy, patrząc jak śpi. w końcu obudziłam, żeby wygonił mnie na ostatni autobus. chcę wiedzieć jak to jest mieć z nim wspólną codzienność, to chyba nic złego...

notka na znak, że żyję. brzmi ponuro ale to tylko senność, pms, drink i brak mojego mężczyzny w moim łóżku.

(PS. Ultima Online chyba zaczyna być obsesją!)